Ik stop met het onderwijs. Bij mijn broer Alex op Texel ontmoet ik Monica Maas. Ze zit met een opdracht in haar maag: ze moet een verhaal schrijven en illustreren voor een verzamelboek van Wim Hora Adema. Dat illustreren is het punt niet, Monica kan prachtig tekenen. Maar het schrijven, dat is een probleem. “Augusta kan dat wel,” zegt Alex. Ik schrijf Een raar verhaal. De uitgever is zeer tevreden en vraagt of ik meer voor hem wil schrijven. Dat doe ik en zo ontstaat mijn eerste boekje: Peutertje Pech.
